In de laatste bijeenkomst van dit tweede seizoen van de Stadmakerij is dit thema het Leitmotiv. Het is ontleend aan “Wibaut de Machtige”, begin vorige eeuw de ongekroonde onderkoning van Amsterdam. Hij wilde er maar mee zeggen dat verleden en toekomst onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Er wordt kort terug geblikt op het afgelopen seizoen om vervolgens van daar uit lijnen te trekken naar “wat de toekomst brengen moge”. Daarbij is de Stadmakerij in het bijzonder benieuwd naar de ideeën van haar vrienden en bezoekers. En de prettig ontregelende Almeerse kleinkunstenaar Chris Verlaan treedt op.  

Er wordt dus niet alleen gepraat op deze avond:
“Kleinkunst op z’n knulligst”  luidt de aanbeveling op z’n website. En in een tekstje bij zijn cd “Weltschmerz in Wilnis” dankt hij “de heren Vrees- en Van Merwijk voor het goede voorbeeld” dat hij inderdaad op een geheel eigen wijze volgt. Titels als “Ballade van Arie Boomsma” of “Geen kerels meer” zeggen alles …. of niets. Bezoekers van de Stadmakerij leerden Chris Verlaan vorig jaar kennen bij een Stadmakerij-avond met “gelukzoeker” Gor Khatchikyan. En dat smaakte onmiddellijk naar meer. Daarom heeft de Stadmakerij hem gevraagd deze avond een aantal van zijn prettig ontregelende liedjes ten gehore te brengen.

En natuurlijk wordt er aan het eind van der avond even getoast op een mooi, veelzijdig, afgelopen seizoen. De beeldengalerij omvat een klein deel van degenen die de Stadmakerij dit seizoen tijdens onze bijeenkomsten inspireerden. Verder bedankt de Stadmakerij degenen die haar werk mogelijk maakten en wordt stil gestaan een paar veranderingen …. Daarna breekt de vakantieperiode aan, een mooie periode voor rust en inspiratie op weg naar het 3e seizoen.