Voller kon het niet, donderdagavond 21 april in de activiteitenruimte van de FlevoMeer bibliotheek in Lelystad. Zo’n 90 nieuwe, maar ook oudere, Lelystadse pioniers waren gekomen voor een gesprek over dromen en hoe je die kunt realiseren ondanks die weerbarstige werkelijkheid.
Ali Al Hasai bijvoorbeeld, kwam zo’n 20 jaar geleden in Lelystad aan. Zijn zoon Karrar was toen nog een kleine jongen. Op de vraag of zijn dromen werkelijkheid zijn geworden antwoordde hij: “Ik heb het hier goed. Maar vooral mijn kinderen maken mijn dromen waar: mijn zoon die succesvol een bedrijf leidt, mijn dochter die goed vordert met haar studie. Daar gaat het om.” Het kwam hem op een luid applaus van de aanwezigen te staan. De ook aanwezige zoon, Karrar, startte samen met een vriend, terwijl hij nog op school zat de website “koopjedeal”. “Hollandser kan niet”, vond moderator Silvia Anthonj. Karrar vertelde dat hij goede herinneringen bewaart aan zijn jonge jeugd. Dat is opvallend, want voor zijn vader was juist dat een moeilijke periode.
Hoe anders is de huidige situatie van Mohannad Ibrahim Mahmoud ElJechi. Deze maritieme wetenschapper zou het liefst zo gauw mogelijk zijn vak oppakken. Als Palestijn was hem dat vrijwel onmogelijk uit te oefenen in het Midden Oosten. Er gelden daar voor hem zware restricties. Daarom was hij een tijdje duikinstructeur voor toeristen. Ook voor Mohannad en zijn vrouw Layla is een goede toekomst voor hun beide kinderen een belangrijke drijfveer en droom. Het wordt hen niet gemakkelijk gemaakt. De Volkskrant – serie over hen begon onder de titel “Groeten uit Heumensoord”. Na een paar weken werd het “Groeten uit Lelystad”. En nu wordt het “Groeten uit Wageningen. Drie verplaatsingen in korte tijd. De familie, en vooral de kinderen, begonnen zich net prettig thuis te voelen in Lelystad en op school. Nu moeten ze, door de ondoorgrondelijke gang van zaken bij de COA, weer verhuizen naar een plek waar geen goede onderwijsvoorziening voor hen lijkt te zijn. Dat maakt het wel heel lastig om aan een stabiele toekomst te werken. Toch stralen Mohannad en Layla een ongelofelijke vitaliteit uit.
Terwijl de een treurt om vertrek uit Lelystad is de ander daar blij mee. Rami “Europe” zoals zijn facebookaccount heet), ook nog maar een paar weken in Lelystad, gaat met zijn vijf en een half jaar oude dochter terug naar Utrecht. “Dat ligt niet aan Lelystad”, vertelt hij er onmiddellijk bij. Maar in Utrecht bracht hij de afgelopen periode door. Daar heeft hij vrienden en was hij op allerlei manieren actief. Ook in Lelystad ging hij meteen aan de gang. De stad verliest er een gedreven fotograaf mee, die bij de Stadmakerij foto’s toonde, die hij tijdens zijn korte verblijf maakte. Zo bekijken de “oude pioniers” een plekken in de stad opeens door een heel andere bril. En Rami droomt er van dat zijn werk binnenkort in een Utrechtse galerie hangt, naast dat van andere kunstenaars.
De maandelijkse serie “Nieuwe pioniers verhalen” van de Stadmakerij wordt vervolgd op 19 mei en wordt mede mogelijk gemaakt door een bijdrage van het Groene Sluis fonds.
Geef een antwoord