We moeten toch echt even de met noten gevulde dadels en melk proeven. “Daarmee heten we onze gasten welkom”, vertelt Maryam Stitou. “Samen met mijn moeder gemaakt. Die is daar veel beter in dan ik.” Zij geeft zelf onder anderen kinderen van groep acht les in hoe onze democratie werkt. Maryam is een echte autochtone Lelystedelinge: “Hier geboren en getogen en ik woon er al 34 jaar met veel plezier. En ik ben blij met mijn Nederlandse en Marokkaanse paspoort.”
“Ruim vijf jaar woon ik hier nu. Ik geef een dag per week les, Russisch, in Almere. Komt mijn studie Russische taal en letterkunde goed van pas”, vertelt een vriendelijke Lelystedelinge, afkomstig zo’n 1000 ten westen van Moskou, uit Rusland dus. “Vreemd, al die dialecten hier”, lacht ze. “In Friesland spreken ze heel anders dan in Drenthe. En dat terwijl mijn Russische vriendin exact dezelfde taal spreekt als ik, terwijl die die zo’n 8000 km ten oosten van Moskou ver in Azië woont.”
De 51e verjaardag van Lelystad vieren we in en om de FlevoMeer Bibliotheek. De Stadmakerij interviewt oude en nieuwe Lelystedelingen. “Cornelis Lely zou trots wezen op de diversiteit in de stad die zijn naam draagt,” is de overtuiging van Lely-kenner Ed Voigt. “Hij reisde ten slotte de hele wereld over en werkte een paar jaar in Suriname”.
Een bezoeker uit Amsterdam Zuidoost is trots op “zijn” jaarlijkse Kwakoe – festival en ziet dat ook in Lelystad veel te beleven valt. “Ik heb hier misschien wel meer contacten met mensen, afkomstig uit andere culturen dan vroeger in Amsterdam” stelt een ander vast. Een prachtig geklede vrouw uit Irak heeft, ook na acht jaar, nog dubbele gevoelens bij deze stad. Ze deelt Egyptische hapjes uit. “Daar studeerde ik geschiedenis”, verklaart ze. Geen wonder dus dat haar ogen gaan stralen als ze het over Nijmegen heeft, waar ze eerder woonde. Dat is tenslotte de oudste stad van Nederland.
Meral Aktan loopt ondertussen rond met Turkse hapjes. Zij voelt zich in de Lelystadse gemeenteraad vooral vertegenwoordiger van de jongeren in de stad. En probeert hun ideeën een stapje verder te helpen.
Het is een kleine greep uit de vele gesprekjes die we voerden. Met allemaal Lelystedelingen. Hoewel? Laten we die ene bezoeker niet vergeten die ons er aan herinnert dat Swifterbant wel een heel jaar ouder is dan Lelystad.
“Identiteit is nooit monolithisch, maar gelaagd en complex” en: “Mensen kunnen niet worden gereduceerd tot één kenmerk,” zegt minister Sigrid Kaag diezelfde dag tijdens een indrukwekkende Abel Herzberglezing in Amsterdam. Deze Lelydag is er het mooie en levende bewijs van.
Geef een antwoord